Mwaiseni - Welkom

Het is iets wat is blijven spelen … een tijdje ver weg van België leven. Hoewel ik in mijn laatste jaar lerarenopleiding stage deed in Finland, bleef ik dromen van een langere tijd in een land dat erg verschilt van België.
Ik verwachtte dat dit bij een droom zou blijven, want eens je studententijd gepasseerd is, ‘doe je zoiets toch niet meer’. Tot ik de mogelijkheid ontdekte om een interdisciplinair project uit de masteropleiding Opleidings- en Onderwijswetenschappen (Universiteit Antwerpen) in het buitenland uit te voeren. Eén van de mogelijkheden om dit interdisciplinair project in te vullen is een stage bij VVOB, de Vlaamse Vereniging voor Ontwikkelingssamenwerking en Technische Bijstand. Toegegeven, het plan heeft even moeten rijpen en het was niet altijd zo vanzelfsprekend als het misschien lijkt. Maar soms moet je gewoon het lef hebben om belemmerende overtuigingen aan de kant te schuiven en ergens voluit voor gaan.
Bij de keuze van het project hield ik vooral de inhoud van het project, maar ook de werktaal, de stabiliteit en de veiligheid van het land voor ogen. Zo kwam de stage: “Onderzoek naar de werking van teacher resource centres” in Zambia in het vizier. 

In eerste instantie koppelde ik drie dingen aan Zambia:

• Zambia is landlocked en dus ingesloten door haar buurlanden zonder connectie met een zee of oceaan.
• Het huisvest samen met Zimbabwe de Victoria Falls, de breedste waterval van Afrika.
• En last but not least het Tanganyikameer, een slenkmeer en één van de diepste en oudste meren van de wereld.

Het land is op basis van deze drie eigenschappen alleen al indrukwekkend. Maar er moet zoveel meer zijn in een land dat ettelijke keren groter is dan België en waar een hele boel verschillende talen gesproken worden.Wat betekent het om te werken in Zambia? Zullen de Zambianen mij vlot opnemen in hun gemeenschap? Hoe gaat het er echt aan toe in het onderwijs? Wat kan ik betekenen in de korte periode die ik ter beschikking heb? Hoe gaat het er aan toe in een minder ontwikkeld land? Waar liggen de kansen en hoe kan daar aan gewerkt worden? Ontwikkelingssamenwerking, hoe gaat dat in de praktijk?
 

Ik wil mijn ervaringen en kritische bedenkingen in deze blog met jullie delen. Een blog is hoofdzakelijk eenrichtingsverkeer, maar aarzel niet om reacties te posten en vragen te stellen. Ik neem jullie reacties en vragen graag mee, omdat ze me ongetwijfeld stimuleren tot nadenken.

Ik sluit graag af met een citaat van een andere Ellen. Ik merkte dit citaat op tijdens één of andere leesopdracht in het secundair onderwijs.
“Bouw me geen gouden kooi, maar geef me vleugels om het leven te verkennen. De wind zal me wel terug brengen in je armen.” Vrij naar Ellen Symoens  

Mijn stage wordt mogelijk gemaakt dankzij VVOB, Universiteit Antwerpen en Vliruos.