Juffrouw Hadewijch liep eind april - begin mei stage in de lagere school 't Kabaske in Kermt. Ze gaf er les aan het tweede leerjaar en stelde samen met de leerlingen een vragenlijst op zodat de leerlingen, in het kader van intercultureel onderwijs, een idee krijgen van het leven in een ander land. Ik deel de vragen en de antwoorden graag met jullie.
Hoe bouwen mensen hun huis? Van welk materiaal
zijn de huizen gemaakt?
Het bouwen van een huis hangt af van waar je woont en is heel verschillend. In de grote steden zoals Lusaka, dat is de hoofdstad, en Ndola, een stad waar kopermijnen zijn, zijn er veel huizen zoals in België. Hier worden de muren wel gepleisterd waardoor je de bakstenen niet meer ziet.
Op het platteland (buiten de stad) wonen de mensen in hutjes en heel eenvoudige, zeer kleine huisjes.
De hutjes zijn cirkels waarop een dak uit stro gelegd wordt. De wanden van de cirkels worden ook uit stro, leem of takken gemaakt. Dat hangt vooral af van wat de mensen in de omgeving vinden. Als de mensen over wat meer geld beschikken, bouwen ze de cirkel soms met stenen.
Het is hier in Zambia ook erg warm waardoor de mensen, die buiten de stad wonen, niet zoveel in hun huis zitten. Ze brengen veel tijd buiten door. Buiten de stad is er in de meeste hutten of huisjes geen elektriciteit.
In de stad is er gewoon elektriciteit en water zoals in België, maar als de mensen teveel elektriciteit gebruiken, wordt de elektriciteit soms afgezet. Dat is wel raar, want het gebeurt zonder dat je je erop kan voorbereiden. Er is dan plots geen licht meer, je kan niet meer koken enz. en er is niemand die je kan vertellen hoe lang het zal duren alvorens er weer elektriciteit is.
Het bouwen van een huis hangt af van waar je woont en is heel verschillend. In de grote steden zoals Lusaka, dat is de hoofdstad, en Ndola, een stad waar kopermijnen zijn, zijn er veel huizen zoals in België. Hier worden de muren wel gepleisterd waardoor je de bakstenen niet meer ziet.
Op het platteland (buiten de stad) wonen de mensen in hutjes en heel eenvoudige, zeer kleine huisjes.
De hutjes zijn cirkels waarop een dak uit stro gelegd wordt. De wanden van de cirkels worden ook uit stro, leem of takken gemaakt. Dat hangt vooral af van wat de mensen in de omgeving vinden. Als de mensen over wat meer geld beschikken, bouwen ze de cirkel soms met stenen.
Het is hier in Zambia ook erg warm waardoor de mensen, die buiten de stad wonen, niet zoveel in hun huis zitten. Ze brengen veel tijd buiten door. Buiten de stad is er in de meeste hutten of huisjes geen elektriciteit.
In de stad is er gewoon elektriciteit en water zoals in België, maar als de mensen teveel elektriciteit gebruiken, wordt de elektriciteit soms afgezet. Dat is wel raar, want het gebeurt zonder dat je je erop kan voorbereiden. Er is dan plots geen licht meer, je kan niet meer koken enz. en er is niemand die je kan vertellen hoe lang het zal duren alvorens er weer elektriciteit is.
In de steden zie je geen dieren, tenzij misschien wat vogels of een verdwaalde kip.
In gebieden rond de nationale parken, dat zijn plaatsen waar geen of nauwelijks mensen leven en de dieren hun gang kunnen gaan, komen de dieren wel in de dorpen. Je kan de dieren geen duidelijke grenzen opleggen, tenzij je een bepaald leefgebied afmaakt met draad, maar dat is niet haalbaar omdat de parken zo groot zijn.
Ik heb zelf meegemaakt dat een olifant aan de rand van een restaurant kwam! Olifanten zijn gevaarlijk als je ze bang maakt, daarom blijf je altijd stil en stokstijf staan als je in de buurt van een olifant komt. Als er in de kudde jonge olifanten zijn, moet je extra voorzichtig zijn.
De dag nadat de olifant aan het restaurant stond, is de olifant zelfs het restaurant binnen gewandeld. Hij kon daar geen eten vinden en heeft toen met zijn slagtanden een kast opgenomen en kapot gegooid. Iedereen weet hier goed hoe die zich moet gedragen als er dieren zijn, dus gelukkig raakte niemand gewond.
Toch geraken mensen soms gewond door de dieren. Toen ik in Mfuwe was, vertelde de lokale bevolking me dat een man aangevallen werd door een buffel en overleed aan zijn verwondingen.
In gebieden rond de nationale parken, dat zijn plaatsen waar geen of nauwelijks mensen leven en de dieren hun gang kunnen gaan, komen de dieren wel in de dorpen. Je kan de dieren geen duidelijke grenzen opleggen, tenzij je een bepaald leefgebied afmaakt met draad, maar dat is niet haalbaar omdat de parken zo groot zijn.
Ik heb zelf meegemaakt dat een olifant aan de rand van een restaurant kwam! Olifanten zijn gevaarlijk als je ze bang maakt, daarom blijf je altijd stil en stokstijf staan als je in de buurt van een olifant komt. Als er in de kudde jonge olifanten zijn, moet je extra voorzichtig zijn.
De dag nadat de olifant aan het restaurant stond, is de olifant zelfs het restaurant binnen gewandeld. Hij kon daar geen eten vinden en heeft toen met zijn slagtanden een kast opgenomen en kapot gegooid. Iedereen weet hier goed hoe die zich moet gedragen als er dieren zijn, dus gelukkig raakte niemand gewond.
Toch geraken mensen soms gewond door de dieren. Toen ik in Mfuwe was, vertelde de lokale bevolking me dat een man aangevallen werd door een buffel en overleed aan zijn verwondingen.
Het water van de kraan is hier niet veilig. Ik drink het nooit omdat ik daar
ziek van zou worden. Het kraantjeswater is soms heel roestkleurig omdat de
leidingen zo oud en verroest zijn, maar ook omdat het niet altijd netjes
gezuiverd wordt. In de stad waar ik nu woon, zijn er veel mijnen en zijn grote stukken van de bodem vervuild door de mijnen. De meeste mensen kopen daarom in de winkel grote flessen water van 5 liter of
nog grotere tonnetjes van 15 of 20 liter.
Veel mensen gebruiken ook water uit een waterput. Sommige mensen laten dat water eerst controleren voor ze het gebruiken. Dat zijn vooral de mensen uit de stad.
De mensen op het platteland maken vooral gebruik van het water uit de waterput en hebben dat nooit laten controleren omdat dat te duur is.
Veel mensen gebruiken ook water uit een waterput. Sommige mensen laten dat water eerst controleren voor ze het gebruiken. Dat zijn vooral de mensen uit de stad.
De mensen op het platteland maken vooral gebruik van het water uit de waterput en hebben dat nooit laten controleren omdat dat te duur is.
In de stad is er gewoon water uit de kraan, maar in de dorpen op het platteland moeten mensen dus water uit de waterput halen. Die staat meestal centraal in het dorp, maar helaas kan niet elke dorp beschikken over een waterput en moeten mensen soms meer dan 5km wandelen voor water. Soms gebruiken de mensen ook water uit de rivier.
Er is een Duitse organisatie die ervoor gezorgd heeft dat in één van de provincies veel dorpen een waterput hebben, maar dat is maar één provincie uiteraard.
Ik wil eerst even vertellen dat Afrika een werelddeel is en ik nu voor een tijdje in Zambia woon. Ik kan dus enkel voorbeelden voor Zambia geven. In het werelddeel Afrika leven heel veel verschillende dieren.
Misschien heb je de Lion King gezien, wel de dieren die daarin voorkomen, vind je ook echt allemaal in Zambia. (Simba, Pumba, Zazoo …)
Sommige dieren verdelen ze in groepen. Ze spreken hier daarom over the big five en the ugly five. The big five, dit zijn de vijf grootste dieren waar de mens op jaagt, en zijn de olifant (slagtanden, ivoor), neushoorn (hoorn), leeuw (vacht), luipaard (vacht), buffel (de hoorn is kogelvrij)
De dieren die tot the ugly five behoren, dit zijn de vijf lelijkste dieren, zijn de krokodil, het wrattenzwijn, de hyena, de gier en de marabou.
Daarnaast zijn er ook zebra’s, giraffen, stekelvarkens, nijlpaarden, apen, verschillende soorten herten zoals poekoes, koedoes …
Misschien heb je de Lion King gezien, wel de dieren die daarin voorkomen, vind je ook echt allemaal in Zambia. (Simba, Pumba, Zazoo …)
Sommige dieren verdelen ze in groepen. Ze spreken hier daarom over the big five en the ugly five. The big five, dit zijn de vijf grootste dieren waar de mens op jaagt, en zijn de olifant (slagtanden, ivoor), neushoorn (hoorn), leeuw (vacht), luipaard (vacht), buffel (de hoorn is kogelvrij)
De dieren die tot the ugly five behoren, dit zijn de vijf lelijkste dieren, zijn de krokodil, het wrattenzwijn, de hyena, de gier en de marabou.
Daarnaast zijn er ook zebra’s, giraffen, stekelvarkens, nijlpaarden, apen, verschillende soorten herten zoals poekoes, koedoes …
De meeste Zambianen hebben nog nooit sneeuw gezien en willen dat in hun leven
wel eens gezien hebben. Ze stellen mij daar ook vaak vragen over. In Zambia is er
geen sneeuw omdat hier geen hoge bergen zijn. Op de Kilimanjaro, de
hoogste berg van Afrika, ligt wel sneeuw. Hoe hoger je gaat, hoe kouder het
wordt. Marokko is ook een land in Afrika en dat heeft hoge bergen, nl. het
Atlasgebergte, en daar kan het sneeuwen.
Wat moet jij nu zoal doen in Afrika?
Ik werk hier als onderzoeker. Ik probeer te weten te komen hoe we het onderwijs
kunnen verbeteren. Ik interview daarvoor vooral leerkrachten zodat ik begrijp
waar zij nog vragen over hebben en hoe ze begeleid kunnen worden. Ik doe vooral onderzoek naar kleuteronderwijs. Kleuteronderwijs bestaat in Zambia bijna niet, maar is wel belangrijk
omdat je daar al dingen leert die belangrijk zijn om te leren lezen, rekenen en
schrijven.
In België worden de leerkrachten goed opgeleid, ze krijgen minstens drie jaar opleiding aan een hogeschool. Hier in Zambia hebben sommige leerkrachten een opleiding aan de hogeschool gevolgd, maar zeker niet alle leerkrachten.
In België worden de leerkrachten goed opgeleid, ze krijgen minstens drie jaar opleiding aan een hogeschool. Hier in Zambia hebben sommige leerkrachten een opleiding aan de hogeschool gevolgd, maar zeker niet alle leerkrachten.
Welke taal spreken ze daar?
In Zambia spreken ze meer dan 70 talen, maar het Engels is de officiële taal en
bijna iedereen spreekt een mondje Engels. Daarnaast zijn er zeven talen waarin
lesgegeven wordt zoals Bemba, Lozi, Tonga … In "mijn" streek, de provincie Copperbelt, wordt er vooral Bemba en Engels gesproken.
Hoe volgen de kinderen daar school?
Naar school gaan is in Zambia soms helemaal
zoals in België en soms heel verschillend.
Een schooljaar is anders. Hier hebben ze drie maanden les en vervolgens een maand vrij. Ze hebben dus geen grote vakantie van twee maanden.
Er zijn in Zambia bijna geen kleuterscholen en dus beginnen de leerlingen in wat wij het eerste studiejaar zouden noemen. De (lagere) school begint hier om 8u00 en duurt meestal tot 13u00 of 14u00. In sommige scholen zijn er dan nog namiddagactiviteiten zoals sport en spel, maar dat is meestal niet verplicht. Deze namiddagactiviteiten worden vooral georganiseerd in scholen in de stad.
Een schooljaar is anders. Hier hebben ze drie maanden les en vervolgens een maand vrij. Ze hebben dus geen grote vakantie van twee maanden.
Er zijn in Zambia bijna geen kleuterscholen en dus beginnen de leerlingen in wat wij het eerste studiejaar zouden noemen. De (lagere) school begint hier om 8u00 en duurt meestal tot 13u00 of 14u00. In sommige scholen zijn er dan nog namiddagactiviteiten zoals sport en spel, maar dat is meestal niet verplicht. Deze namiddagactiviteiten worden vooral georganiseerd in scholen in de stad.
Op het platteland zijn er soms mooie
klaslokalen, maar soms ook klaslokalen met enkel wat banken, een bord en krijt.
Sommige leerkrachten laten de kinderen vanalles doen, maar er zijn net zo goed
leerkrachten die verwachten dat de kinderen de hele dag stil zitten en hun
mondje dicht houden. Sommige scholen zijn gebouwd uit takken en leem, anderen hebben een echt gebouw. In heel wat scholen zijn er ook geen boeken of schriften
voor de kinderen, laat staan de leerkracht soms foto's kan tonen. De kinderen moeten dus alles uit de les onthouden! Ik ben er vrij zeker van dat het materiaal in jullie klas een droom is voor de
Zambiaanse kinderen.
Heb je al veel mensen kunnen helpen in Afrika?
Ik doe onderzoek en dan kan ik niet meteen mensen verzorgen of
kinderen iets leren. Als ik straks goed weet hoe we de leerkrachten beter
kunnen begeleiden, kunnen er opleidingen uitgewerkt worden en help ik zo de leerkrachten en leerlingen.
Ik probeer wel waar ik kan te helpen. Zo heb ik hulpgoederen ingezameld zoals leesboeken, pennenzakken, wereldbollen, rekenmachines … en die geef ik aan scholen die er echt nood aan hebben.
Ik probeer wel waar ik kan te helpen. Zo heb ik hulpgoederen ingezameld zoals leesboeken, pennenzakken, wereldbollen, rekenmachines … en die geef ik aan scholen die er echt nood aan hebben.
Hoe leven de mensen daar?
De Zambianen zijn heel gelovig. Het grootste
deel van de Zambianen zijn katholieke mensen en ze gaan elke zondag naar de
kerk. Er wordt hier heel veel gebeden. Je ziet mensen soms ook bidden op restaurant.
Zambianen hebben weinig of geen hobby’s, ze zijn vooral bezig met hun familie en naar de kerk gaan. In Ndola is er wel een orkest en ik ga regelmatig naar de repetities van het orkest.
Het leven verschilt ook heel erg tussen het platteland en de stad. In de hoofdstad is er een cinema en rond de wijk waar heel wat buitenlanders wonen zijn er ook sportfaciliteiten. In Ndola, mijn stad, is er een grote bowling (outdoor) club.
Wat ook erg opvalt, is dat de mensen hier regelmatig samen zingen of een "bewegingstussendoortje" doen. Dat zijn meestal klapspelletjes of dansjes.
Zambianen hebben weinig of geen hobby’s, ze zijn vooral bezig met hun familie en naar de kerk gaan. In Ndola is er wel een orkest en ik ga regelmatig naar de repetities van het orkest.
Het leven verschilt ook heel erg tussen het platteland en de stad. In de hoofdstad is er een cinema en rond de wijk waar heel wat buitenlanders wonen zijn er ook sportfaciliteiten. In Ndola, mijn stad, is er een grote bowling (outdoor) club.
Wat ook erg opvalt, is dat de mensen hier regelmatig samen zingen of een "bewegingstussendoortje" doen. Dat zijn meestal klapspelletjes of dansjes.
